รอยยิ้มแอนนา

ย้อนกลับไปปี 1986 มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งในไซบีเรียมี สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เก่าแก่ และได้มีข่าวลือเกี่ยวกับเด็กหญิงที่ชื่อ แอนนา

เด็กหญิงแอนนาเป็นเด็กกำพร้าที่มีลอยยิ้มที่ประหลาดที่ฉีกยิ้มไปมากกว่า2เท่า ไม่ว่าเธอจะมีความสุขหรือเศร้าเธอก็ยังมีรอยยิ้มที่ประหลาดของเธออยู่เสมอ เรื่องราวต้นจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เก่าเเก่ตั้งอยู่บริเวณป่าทางเหนือของหมู่บ้านที่ ที่แอนนาโตมาในความโดดเดี่ยว และถูกเพื่อนๆหรือเด็กในที่แห่งนั้น ล้อเลียนเพราะดัวยรอยยิ้มของเธอ ที่กว้างเกินธรรมชาติ ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นกับแอนนา ในวันสุดท้ายที่ยังมีชีวิตอยู่ บ้างก็ว่าพ่อแม่ของแอนนาถูกฆาตกรรมต่อหน้าต่อตาของเธอ บ้างก็ว่าถูกบางอย่างในป่าลึกลับกระซิบบางอย่างแก่เธอ จนทำให้เสียสติ... แล้ววันหนึ่งแอนนาได้หายตัวไปในช่วงฤดูที่มีอากาศเหน็บหนาวราวกับต้องคำสาป และไม่มีใครพบศพของเธอเลย  มีแค่รอยเท้าของเด็กหญิงที่จมหายไปในหิมะ

ในหลายปีต่อมา.... ได้มีคนพบเห็นแอนนาอีกครั้ง ในคืนที่หิมะตกอย่างหนัก ชาวบ้านหลายคนเชื่อกันว่า หากได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาผ่นทางสายลม อย่า่คิดที่จะหันไปมองเด็ดขาด เพราะเธออาจจะกำลังยืนอยู่ด้านหลังคุณ ในวันหนึ่งได้มีชายนักเดินทางชื่อ "อเล็กเซย์" ได้เดินทางผ่านที่หมู่บ้านแห่งนี้ และได้ยินเรื่องเล่า ของเด็กหญิงแอนนา เเต่ทางอเล็กเซย์ก็ไม่ได้เชื่อเรื่องเล่านั้นและเขายังได้ถูกเตือนอีกว่า อย่าเดิน เข้าไปในป่าหลังพระอาทิตย์ตกแต่ เขาก็ไม่ฟัง

ในขณะที่เขาก้าวผ่านแนวต้นไม้ เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของเด็กผู้หญิงมาจากหลายทิศทาง แต่เสียงนั้นไม่ได้มีแค่เสียงเดียว แต่มันก้องกังกวนเหมือนมีหลายคนที่หัวเราะ และทันใดนั้น อเล็กเซย์เริ่มรู้สึกได้กว่า มีบางอย่ากำลังจ้องมองเขาอยู่ แล้วดวงตาเขาได้สบเขากับร่างเล็กๆร่างหนึ่ง ใส่ชุดประโปรงสีขาวยืนอยู่ใต้ต้นไม้ที่หิมะโปรยปราย ร่างนั้นได้เงยหน้าขึ้นมา เผยให้เห็นในหน้าของเธอ...พร้อมกับรอยยิ่มที่ที่กว้างผิดปกติ ราวกับถููกฉีกออกเป็นสองเท่าของใบหน้าปกติ เธอเอียงศรีษะอย่างช้าๆพร้อมรอยยิ้มของเธออย่างสยอง

อเล็กเซย์ได้แต่ยื่นนิ่งร่างกายแข็งอย่างกับถูกแช่ไว้ แม้เขาพยามที่จะขยับแล้ว เขารู้ถึงได้ว่าหัวใจเขาเต้นแรงและผิดจังหวะ และความเย็นยะเยือกค่อยๆแทรกเข้าไปตามกระดูกของเขา ก่อนที่ทุกอย่างจะวูบไป

เช้าวันต่อมา...มีคนพบรองเท้าของอเล็กเซย์ถูกฝังอยู่ในหิมะ แต่ก็ไร้ร่องรอยของเขาของเขาเลย ตั้งแต่นั้นมาทุกครั้งที่มีคนหายไปในป่านั้นก็จะมีเพียงร่องรอยบางอย่างทิ้งเอาไว้ พร้อมกับรอยเท้าเล็กๆของเด็กหญิง...และรอยยิ้มที่ขีดไว้บนต้นไม้